ආලය හින්ද තම දිවි පුද කල දස්කොන් සිහිවේදෝ
ප්රමිලා වෙනුවෙන් ජීවය කැප කල දස්කොන් මම වෙම්දෝ
පෙර පින් අහිමිව නැවතත් ඉපදී අප දුක් වින්දිනෙම්දෝ
දස්කොන් ප්‍රමිලා නැවතත් අප වී උරුමය කඳුලුමදෝ …

සාලිය වී මා ඉපදුන භවයේ ඔබ මාලා වීදෝ
ඉසුරුමුණියේ පෙම් යුවලම උයේ ඔබ මම දෙදෙනාදෝ
අදටත් ගල් තුල කැටයම් ඇත්තේ අප දෙදෙනාගේදෝ
සාලිය මාලා ප්‍රේම පුරාණය අප ආලය වෙම්දෝ …

ලීන කුලේ සිට සිදුහත් ආ මග අප වැලිකැට වීදෝ
යශෝදරා දේවිය හෙලූ කඳුලේ ඔබ කඳුලැලි බින්දාදෝ
සංසාරේ නෙක නෙක පවු ගෙවමින් මෙලෙසට වෙන් වීදෝ
නිවන් දකින්නට පින් මදි වීලා යලි අපි උපනේම්දෝ …

භවයෙන් භවයට අප දෙදෙනාහට උරුමය කඳුලුමදෝ
පින් මම පුරනෙමි අප දෙදෙනාහට යලි නොම එක් වීදෝ
ආලය දෙන්නෙමි සැමදා ඔබ හට සසර පුරුද්දටදෝ
අවසන් භවයද මේ අප වෙන්වන ඔබ යලි එනවදෝ …